Senin sessiz gülüşün, sana hiç yakışmıyordu,
Serin sabahlara savrulan soluk bir kar tanesi gibi…
Benimse ellerim, esen rüzgârla ürperen yapraklar gibi üşürdü ,
Bana da sevmek sızılı bir sonbahar gibi yakışmıyordu belli ki…
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta