Ben alışkınım kader öğretti bana
Her zaman mutluluklara bir adım kala
Kaybetmişim zaten sen gitsende koymaz desemde bana
Canım acıyor yoruldum şimdi ağlıyorum yine yalnızlıklara
Ne olur sende bırakma beni
İnan ki bu sevgi çürüttü tüketti bedeni
Güçüm yok zaten kader tüketti beni
Yoruldum yalnızlıktan gel kurtar
Ne yaptırsam olmadı başaramadım
Yalnızlıklar sardı bedeni anlayamadım
Çok sevdim yar bir türlü derdimi anlatamadım
Mutluluk en çok senin hakındıda
Beni nasıl satın anlayamadım
Olmasaydı keşke ayrılığın böylesi
Yakışmadı oyun bize son perdesi
Hiç bir şey değilde ey yar
Zoruma gitti ayrılığın böylesi
Kayıt Tarihi : 13.6.2005 13:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Adem Tetik](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/06/13/yakismadi-yar-bize.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!