Yakışmadı Sana Ölüm: Şiiri - Ziya Arifoğlu

Adını Tanel koymuştum.
Ninnilerle uyuşturmuştum.
Ömür bir yudum şuymuş,
Buhar olmuş uçmuş.

Saçları uzamış, gözleri yaşlı.
Bakışı bambaşka, yüreği kışlı.
Yavrusundan ayrı,ünüydü taşlı,
Allah acıları vermiş,mahsun bakışlı.

Telefonlar acı acı çalıyor,
Bilen, eşi, dostu Tanel diye ağlıyor.
Teyzeleri karaları bağlıyor.
Doktorlar sarmış, sarmalamış yolluyor.

Gencecikti daha Yiğen.
Bilmem ağabeyine ne diyem.
Ölüm gelmiş bedene dayanmış,
Hatice'ne, Utku'na ne diyem.

Evlerinin önü park,
Organları dert kaplamış yaprak.
Sonunda göründü kara toprak.
Bu nasıl bir acıdır ,Yarab?

Temel'im sessiz sessiz ağlıyor.
Hıcran dualar salıyor,
Eğe,İlayda amca amca diye bağırıyor.
Ölme amca ölme diye çağırıyor.

Tamer'ımin kara gözü,
Genç'imin hep doğruydu sözü.
Karaoğlan'ın sararmış yüzü,
Buna dayanır mı insan özü?

Ağbeyimin beli bükülmüş,
Gözlerinden yaşlar tane dökülmüş.
Yüreğinden gencecik Fidan'ı sökülmüş.
Dayanılmaz bu acıları da görmüş.

Kardeş acısı zor geldi Tanju'ya,
Ölüm haberini verdi;hala,amca,dayıya.
Dilerim başka elem göstermesin ana ile babaya.
Kader böyle imiş dayanacağız bu acıya.

Anası dizlerine vurur,
Babası üzgün üzgün oturur.
Ziya i'nin dileği var.
Temel,Tamer,Tanju,Turab Eren'imi Allah'ım korur.
15 Mayıs 2020 Mezitli.
Ziya Arifoğlu(Ziya'i)

.