Yakıp Kavurdun Kül Ettin Bedenimi

ben senin aşkında kaybettim kendimi
bir tek sana verdim yüreğimdeki sevgimi
pazar günü İstiklal'e çıktım çok kalabalıktı
ellerin ellerimde yok diye göz yaşım aktı
hasretinle yangın yerine çevirdin her yerimi
adeta yakıp kavurdun kül ettin bedenimi
darmadağın ettin seninle dopdolu kalbimi
yeter beklettiğin iki kere perişan etme beni
çıkıp gel de yaşarken her gün öldürme şairini
gecen bile pırıl pırıl gün olsun ömrün boyunca
güne yemyeşil umutlarla başla her sabah uyanınca
ölünceye değin o harika yüreğine hiç düşmesin hüzün
ömrünce gonca bir gül gibi açsın o muhteşem yüzün
29.03.2006
Hüseyin Erdoğan