uzak
çok uzak
yakın zannettiğim her şey
yol
umut
barış
ve dost postlu insanlar
ben mi uzağım bunlardan
onlar mı uzak her daim benden
asıl gerçek olan
uzak
çok uzak
ve de yasak
yakınımda olması gerekenler
yol,
umut
barış
zannedersin
uzaklıkları bir karış
uzak
çok uzak
çünkü bize yasak
bari sen
uzak durma
ağaçlardan elma aşırırken bile
ayağıma bağ olan yaramazlığım
hasretle andığım çocukluğum
arada bir
konuver
geleceğime
uzakta duranları
Zahmet olmazsa
koşup bir getiriver
soyut yalnızlıklarıma
vedalarımdan boncuk dizerken
saksılardaki hüzünlerimi
sulama ki
solsun ve de ölsün
ama sevgiden yana ne varsa
söyle
buyursun gelsin
yakınımda olsun
hiç gitmesin
uzağı sevda bilmesin
yasağa bulanmasın
acıyı keşfetmesin
yüreğimi evi bilsin
merhabamda dirilsin
ama yeter ki
uzağı hiç keşfetmesin
ama
yine de
uzak
çok uzak
tek umudum
çocukluğum
daha dün gibiydi
yaşayıp hissettiğim
uzak ve yasak
her güzel olan
barışa bandırılan şiir
notaya yaslanmış ezgi
parlayan güneş
çağlayan su
ve asi nehir
söyleyin hele
yine hangi cehennemdesiniz
yokluğunuza doğurgan olan
hangi geçerli sebeplerdesiniz.
Kayıt Tarihi : 9.6.2004 02:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!