9 Haziran 1963 Razgrad/BULGARİSTAN
Ana,
Bir aşktan geri geldim, parmaklarımı çiğneyerek tükenen.
Artık ondandır giysimin pisliği.
Fazlasıyla gönül verirdi o buluta! Rahmet düşünürdü daima.
Artık ondandır, gözümdeki nem.
Ana,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta