Yakınlığın Biçimsel Farklılığı

Seni seviyorum, elmayı da,
Yakınlığın biçimsel farklılığın derinliğinde,
Bir adım ötem neyse bir adım gerimde o...
Yüreğim kadar yakınsın bana, yüreğim kadar uzak.
Bir saat öncem sendi, bir saat sonram sen.
Hissettiğim kadar yaşıyorum, hissetmediğim kadar ölü
Zaman kadar uzaksın bana bir o kadar yakın.

Zamansız ölüm, ardı arkası kesilmeden tekrar tekrar, sen sen yaşanılan.
Yetişebilir miyim önceme, sonram ne kadar var. Elma ne kadar gerçek?

Nazımın dizeleri ne kadar gerçek yaşanmışlıkta...

Yani sen elmayı seviyorsun diye
Elmanın da nokta nokta nokta...

Ne kadar sevilir kelimelerde, ne kadar yaşanılır özlenilen?
Kaç kelime hapsedilir geleceğe,
Kaç yorgunluk diner kelimelerde, kaç yaşanmışlık, yazılmışlık daha...

Ömrüm, ömrüm sen ağlıyor, yanım yanıyor. Kayboluyor sevdada, toprağa varıyor birer ikişer. Yoka gidiyor, yok kalıyor, zerre zerre bitiyor, kayboluyor.

Karlı dağın ardında bir kurt ölüyor
Ölüyor evet, dağın ardında bir kurt ölüyor...
Namı yürüyor...
Post gidiyor nam kalıyor.

...

Kurt aç kalıyor köye iniyor...
Aç kalıyor suç oluyor...
Nam gidiyor suç kalıyor...
Hiç oluyor suç yaşıyor...
Nam bitiyor hiç kalıyor...
Karlar eriyor bitiyor açlık...
Tekerleme tekerleniyor, yok oluyor...

Nazım söylüyor...
Sen elmayı seviyorsun...
Elmanın seni sevmesi zor oluyor.

Yaşıyor sevda,
Adı Ferhat oluyor.
Ferhat gidiyor, en olmadık dağlarda Şirin arıyor.
Kaybediyor...
Şirin oluyor dağlara vuruyor.
Arşınlıyor yolu, umut oluyor
Sen kalıyor...