Korkuyorum aslında bu hayattan,
Sevdan olmasa bana cesaret veren
Her gün devirdiğim kadehler bile yetersiz.
Korkuyorum seni kaybetmekten, gitmenden
Susuyorum.
İçimde patlayan mayınları bilen yok,
Sessiz çığlıklarımı duyan yok.
Kimsesizlik nedir bilir misin Sen? ? ? ?
Sığınacak dalının olması ne demek biliyor musun?
Kahkahalara acılarını sarıp ellere sunmak,
Sahte gülüşlerdeki acıları gören yok.
Gecenin koynundayım hep
Beni anlayan, susup dinleyen gecelere sığınıyorum.
Yıkıldı bendeki ben,
Güçlü değilim o kadar.
Kağıtla kalemim olmasa beni bana döken,
Çoktan infazımı getirirdim selama giderken.
Bir mektup bırakırdım kapına sessizce,
Bulaşmadan kurduğun düzenine veda ederken.
Neler çektim ah bir bilsen,
Nelerle mücadeleler verdi geçen bu ömür,
Güçlü değilim aslında sahte duvarlar, anıtlar
Kendiliğinden önüme dikilen.
Para pul değil beklediğim doğan günlerden
Sendin her sabah seccademde gizlice doğuveren,
Senin gözlerindi bana yol gösteren.
Nasıl bir sevdaymış ki;
Beni benden infazdan uzak tutan,
Kaderin kurduğu tuzaklardan kurtaran
Bilmiyorsun ama çok şey borçluyum sana Bir Tanem..
Hakkını helal et ne olur
Biliyorum artık dayanılmaz bu günler
Gücüm tükendi, maskem düştü,
Yakındır veda sahnem....
Kayıt Tarihi : 18.6.2009 00:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hikmet Tekin Arslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/06/18/yakindir-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!