Kara bulutlar sarsa da bu aziz vatanı,
Güneşlerin doğması yakındır.
Katran karası geceler kaplasa da her yanı,
Şafakların sökmesi yakındır.
Kekik kokan dağlarında gezen çakalları,
Kartalların parçalaması yakındır.
Kahpe tuzaklar kuran sırtlanları,
Aslanların boğazlaması yakındır.
Üzüntü, gam, öfke dolu sinelere,
Rahmet-i İlahi’nin esintisi yakındır.
Yeise düşmüş, kavrulan hanelere,
Zaferlerin coşkusu yakındır.
Otuz yıldır süren bu ihaneti,
Asker Mehmedim’in bitirmesi yakındır.
Etek, fistan giyen kalleşleri,
Polisimin cehenneme göndermesi yakındır.
Yetim kalan Şehidimin yavrusuna,
Bir olan Allah’ın himayesi yakındır.
Şehadete eren evladın anasına, babasına,
Hazreti Peygamberin duası yakındır.
Ey ezelden gelip ebede yol alan Yüce Milletim!
En zayıf anında bile vatanını çiğnetmedin.
Ay yıldızlı Al Bayrağını göklerden indirtmedin.
Minarelerinden Ezan-ı Muhammedi’yi dindirtmedin.
Üzülme! Yolun Hak Yolu. Adli İlahi yakındır.
Kayıt Tarihi : 14.11.2017 13:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!