Savaşın!
Emziğinde boğulsun çocuklar
hatta mümkünse
Toprakta tek bir tane bile çiçek kalmasın
Her yanı mis gibi barut kokuları sarsın
Gökyüzü griye çalsın!
Kırın kanatlarını kırlangıçların
Bahara dair hiçbir iz bırakmayın
Dereler petrol renginde aksın
Dört yanınızı sarsın kaplasın
Yakın ormanları topyekün şairlerle birlikte!
Yazacak ne kelam ne kalem kalsın!..
Kayıt Tarihi : 5.8.2024 22:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yeşilin her tonunu silin, nasılsa üç beş kişiye esir olmuş dünya.
Vicdanın
Aklın ve mantığın almadığı
Haksızlıkların olağan hale geldiği
Güçlünün "HEM HAKİM HEM SAVCI"
Hem "ASKER, HEM POLİS" rolüne soyunduğu
Bu düzen!
Yüzde beşin, yüzde doksan beşin "HAKKINI YEDİĞİ"
Yine de doymak bilmediği,
"DOĞAYI",
Barışı
Çocukları katletmenin sıradanlaştığı
Bu düzen!
Ne akıl bıraktı bizde
Ne sinir!
O yüzden diyor, şiir
"YAKIN BİZİ DE!"
Ah! Ata Kızı,
"Ar, edep, vicdan" yok olmuşsa,
Utanmayı unutmuş, "HER ŞEY BENİM, HER ŞEYİ BEN BİLİRİM" diyorlar ve hala itiraz etmiyorsa insan,
Yaşamak gereksiz zaten!
Tebrikler şiire...
Emeğine yüreğine sağlık sevgili Atakızı.
Kalemin kavi olsun.
Saygılarımla
Çook güzeldi dizleriniz ..kutluyorum. sevgiler
Linç edilirsiniz.
Ben daha dün son perde ismiyle müsemma bir şiir yazdım (keşke şiir de şiir olsa) anında linç edildim.
Şiir çok güçlü, kötülüğe karşı etkin bir silah.
Şiiri okuyup anlamayan, yorumum için inşallah beni taş yağmuruna tutmazlar.
Kaleminiz kaim, kelamınız daim olsun inşallah
Hürmetlerimle
TÜM YORUMLAR (4)