Yakın Oldu Şiiri - Ozan Efe

yol akınca yoluna
ırağın yakın oldu
el takınca koluna
merakın yakın oldu

alkım sevginin rengi
salkım seviden çıngı
balkım sevdanın cengi
durağın yakın oldu

solmasın gonca gülün
konuşur hep bülbülün
sesti coştu düldülün
burağın yakın oldu

gel deseniz gelemem
gül deseniz gülemem
ne haldeyim bilemem
çerağın yakın oldu

ozan efem loşuna
gitmiyorsa hoşuna
bekle boşu boşuna
orağın yakın oldu

201011denizli