Anahtarlara bakıp ağladım gariptir,
Şunların becerdiği gibi,
ben beceremedim hiç açmayı
kalplerin kilitli kapılarını.
Düşen yapraklara bakıp kızdım sonra,
Tüm bahar sırtında gezdiği
o fedakar dalları terkedip
kış gelince nasıl da
giriyor toprağın koynuna!
Bayram şekerlerini gördüğümde çok kıskandım.
Ben bir türlü onlar gibi,
ele alındığım elin sahibine
teşekkür eden mutlu bakışlar yaşatamadım.
Eski paraları görünce acıdım...
Bir zamanların o asil,
güç sembolü kağıtlarla
benim unutulmuşluklar içeren
yakın dönem tarihim arasında
benzerlikler olduğunu anladım.
Ve bir de resmini gördüm çok eskimiş...
Eskimiş bir bisikletin,
yağ sıçratan pedalı gibi
oraya buraya
su sıçrattı gözlerim.
Kayıt Tarihi : 14.12.2002 01:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cem Bektaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/12/14/yakin-donem-tarihim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!