Bir saz çalıyor
Kayıp zamanlarında
Bir yaz akşamının
Bir saz
Her teli göğe doğru uzanan
Her teli bir yürek
Her teli vatan
Yumruklaşmış eller üzerinde yükseliyor şimdi
Eskiden de bu kadar güzel miydi bu türküler
Dünya mı küçüldü
Biz mi büyüdük yoksa
Yüreği bu kadar dar mıydı insanların o zamanlar
Yine vahşi hayvanlar gibi bakıyorlar mıydı yüzümüze
Kırıyorlar mıydı sazımızı yine
Yakıyorlar mıydı?
Yine bizdik
O zamanlar türkü deyip düşen yollara
Çıkan dağlara
İnadına fermana, padişahına,
Yine bizdik yürüyen
Bir elde bağlama
Bir elde yürek
Yürüyen zulmün üstüne
İnadına okuyan türküsünü
Gün oldu ateşe verdiler sazını
Kırdılar, parçaladılar
Kül ettiler bedenini
Yakmak istediler türkünü
Yakamadılar
Bilemediler ki
Yanmaz türküler
Acılardır yaşatan onu
Yaralı ellerin her vuruşunda teline
Yakılmış bir sazın,
Dirildiler
Kalktılar yakılmış bedenleriyle
Sivas bakamadı yanmış yüzlerine
Dünya bakamadı
Kalktılar ve türküler söylediler
Kayıp zamanlarında
Bir yaz akşamının...
(Yakılmış her saz öksüz bırakılmış bir türküdür.
Dünyanın öksüz bırakılmış bütün türkülerine...)
Kayıt Tarihi : 3.7.2005 00:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yakılırdı türklüler...
Bu yüzden türküleri yaktılar ya Sivas'ta......
Tebrikler,sevgiler
Suna Doğanay
Kırdılar, parçaladılar
Kül ettiler bedenini
Yakmak istediler türkünü
Yakamadılar
Bilemediler ki
Yanmaz türküler
Acılardır yaşatan onu
bilemediler ki yansa da bedenleri eserleri yaşayacak onların...Türküleri, şiirleri ile yaşayacak her biri.Tebrikler çok güzel bir şiir bu
TÜM YORUMLAR (3)