Yakılınca Aşiyan Şiiri - Nebi Ünler

Nebi Ünler
1710

ŞİİR


24

TAKİPÇİ

Yakılınca Aşiyan

YAKILINCA AŞİYAN

Yalnızım ve biliyorum, çok iyi biliyorum
Geçmiş benden, artık benim mevsimim hazan…
Şimdilik ayaktayım… Dikilmesine dikiliyorum
Da.. Aşiyan da, hiç sebepsiz yoruluyorum bazan .

Aynaya bakıyorum… Sonra eski fotoğraflara of.. Of
Babam geliyor aklıma… Yirmidokuz yıl geçmiş, gideli…
İntihar günah, büyük haram… Yarın için içim kof.. Kof
Gemileri yakmışım dönemem… Aynada ki bir deli.

Bir deli diyormuş ardımdan, dost bildiklerim
Gülüp geçiyorum… Dost ha..! Yok ki hiç param…
Yılgın Yağmur ölmeli… Haber bekliyor sildiklerim
Vasiyetimdir, yakılınca Aşiyan, belki kapanır yaram.

Nede güzel tütecek; ben, Aşiyan ve bir paket sigaram.

Dedeoğlu Aşiyan, 12.10.17 – 20.13 Y.Y.

Nebi Ünler
Kayıt Tarihi : 12.10.2017 20:46:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


Nede güzel tütecek; ben, Aşiyan ve bir paket sigaram. Dedeoğlu Aşiyan, 12.10.17 – 20.13 Y.Y.

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!