-Yakıldı Kitaplarım..! Şiiri - Yorumlar

Kendi ellerimizle yaktık kitaplarımızı Eylül kasırgasında. Sonra düşüncelerimiz buharlaştı. Buharlaşan düşüncelerin yağmurunu bekledik yıllarca. Bulutların, beklemekle yağmura durmayacağını bile bile.

Yüreğine sağlık Nevin Bacı. Kalemin susmasın.

hayat hoyal kırıkılıklarından ibaret farkında mısınız? :(
harika şiire tebrikler can...

Yaşananlar acıydı.. ama öyle oldu.. bir yanım hep acıdı..

Kitapların ve insanların yakıldığı bir dünyada böyle aydınlık dizeler okuduğuma seviniyorum. Dünyaya ideolojik bakmayı onur bilenlerdenim. Duruşu olan insanlardan biriyim. Ancak dar bakışlardan da bir o kadar uzağım. Genel ölçütler kullanırım, hayatı ve şiirleri anlamak için. Yeryüzündeki örgütlü hırsızlık bitecek elbet bir gün. Bunu geniş, adaletli, haktan yana duranlar getirecek. İyi çalışmalar.

Kalıbı ne kadar şık ve güzel olursa olsun,hiç bir düşünce akımına bağlı kalmayı benimsemem.Yani ideolejik bakamam dünyaya.Yani sizi duygusal yapan, sanatçı yapan, kimliğinizi oluşturan kalıplara değil benim övgüm, elbet her türlü düşünceye, inanca,anlayışa başka insanlara,başka canlılara zarar vermediği sürece saygılıyım da...

Ama isyanınız, bir başka güzel,sevginiz,bağlılığınız,tutkunuz,aşkınız bir başka güzel,hele de diliniz...
Bu şiirinizde beyinlere,ve gönüllere zincir vurlamayacağını çok güzel anlatmışsınız tebrikler...

Arada gelip sizi okuyorum.
Aksayan tek sözcüğe, anlaşılmayan tek mısraya rastlamadım.Beğendiğim şairlerin listesine sanırım ilk sizi aldım.İnşallah benim taktirim, sizin güzel mısralarınız bitmez.
Ancak bir hayal kırıklığı şimdiden yaşadım.Seslendirilmiş şiirlerinizi ,bilhassa sizin sesinizden olanları okumak için indirdim; fakat ya alakasız bir sesle ya da müzikle karşılaştım.Kendimi kandırılmış gibi hissettim.
Duyasınız,bilesiniz diye yazıyorum.
Saygılarımla...

Suskun dağlarda açarken öfke çiçekleri

Yakıldı kitaplarım
Her gün sıyırıp gecenin perdesini
Doğarken inançlı sabahlar
Zindana mahkum edildi asi düşler
Neden! Gömüyoruz kitapları Anne
Onlar mı soldurdular fidanları
Öğretmenimde kızdı bugün
Yak..! Dedi bunları…
Yasakmış öyle mi? Anne…
Bahçemize ektiğimiz kitaplar,
Kaç yıl sonra sürgün verecek,
Ne zaman duracak çiçeğe
Sahi; kitaplar meyve verir mi? Anne
Yaktılar tek bir kibritle
Önce sol yanımı,
Sonra yarınlarımı
Kıyıya vuran düşlerimde
Tutsak ettiler umudumu…yakıllan kitaplar değildi aslında bir nesil bir gelecek ..yüreğim burkuldu ...bir kitap bir toplumu temsil ederken nasıl kıydınz benim çocuklarıma...çok güçlü içsel duygular..tebrikler..şiiristanın sultanı

Şiir
müzik
resim
Acı üstüne acı.
Of dedirten cinsten.

Önce sol yanımı,
Sonra yarınlarımı
Kıyıya vuran düşlerimde
Tutsak ettiler umudumu…

Sevgili kardeşim o duygularını ustaca sayfanıza nakış nakış işliyorsunuz o güçlü kalemin daim olsun her şiirin bir birinden güzel her okudukça ayrı bir mana ayrı bir haz ayrı bir tat veriyor bu güzel şiirde harıka bir final yapmışsınız yeterki sol yanımızın kitapları yanmasın kalemine yüreğine sağlık kutlarım sevgi ve saygılarımla Allaha emanet olun Tuncay Akdeniz

Bir kara dönemin zifir esintilerini çok etkili bir biçimde resmetmişsin şiirinle. Resim yapar gibi şiir yazmak buna denir işte.

O dönemde, altı yüz kadar kitabını ve üç yüzün üzerinde şiirini yangına kaptıran biri olarak çok etkilendim.

Yüreğin ve kalemin susmasın.

gözyaşlarımla söndürebilseydim o kitaplarda yanan yürek yangınlarını, ağlasam, ağlasam, ağlasam. çiçeğe durur mu kül olmuş kitaplarım. ben şiir yazdığımı sanıyordum, heceliyormuşum meğer, belki bir gün ben de böyle cümleler kurarım...