Suskun dağlarda açarken öfke çiçekleri
Yakıldı kitaplarım
Her gün sıyırıp gecenin perdesini
Doğarken inançlı sabahlar
Zindana mahkum edildi asi düşler
Neden! Gömüyoruz kitapları Anne
Onlar mı soldurdular fidanları
Öğretmenimde kızdı bugün
Yak..! Dedi bunları…
Yasakmış öyle mi? Anne…
Bahçemize ektiğimiz kitaplar,
Kaç yıl sonra sürgün verecek,
Ne zaman duracak çiçeğe
Sahi; kitaplar meyve verir mi? Anne
Yaktılar tek bir kibritle
Önce sol yanımı,
Sonra yarınlarımı
Kıyıya vuran düşlerimde
Tutsak ettiler umudumu…
Kayıt Tarihi : 8.11.2007 23:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yüreğine sağlık Nevin Bacı. Kalemin susmasın.
harika şiire tebrikler can...
Ama isyanınız, bir başka güzel,sevginiz,bağlılığınız,tutkunuz,aşkınız bir başka güzel,hele de diliniz...
Bu şiirinizde beyinlere,ve gönüllere zincir vurlamayacağını çok güzel anlatmışsınız tebrikler...
Arada gelip sizi okuyorum.
Aksayan tek sözcüğe, anlaşılmayan tek mısraya rastlamadım.Beğendiğim şairlerin listesine sanırım ilk sizi aldım.İnşallah benim taktirim, sizin güzel mısralarınız bitmez.
Ancak bir hayal kırıklığı şimdiden yaşadım.Seslendirilmiş şiirlerinizi ,bilhassa sizin sesinizden olanları okumak için indirdim; fakat ya alakasız bir sesle ya da müzikle karşılaştım.Kendimi kandırılmış gibi hissettim.
Duyasınız,bilesiniz diye yazıyorum.
Saygılarımla...
TÜM YORUMLAR (28)