Cümleleri sakladığım sandıkların kilitleri kırılıyor içimde.
''Bu sondu !'' dediğim ve
Yüreğimin en ulaşılmaz rafına kaldırdığım ne varsa tekrar tekrar
yaşamaya başlıyorum...
Bazı fotoğraflar yakılır,
Bazı fotoğraflar yakar, kanatır...
Sorsan;
Konuşmaz hiçbiri.
O sessizlik sağır eder kulakları.
Elleri de yoktur üstelik;
Darmadağın eder;
Toparlanmaya çalışan hayatları.
Ses yoktur,
Bir elin sıcaklığı yoktur...
Yoktur ''Yeter, ağlama !'' diyen teselli cümleleri.
Ama bazı fotoğraflar;
Bazı zamanlar,
İlaçtır, derin ve temiz bir nefes alıştır...
''Şimdi yoksun,
Ama iyi ki vardın..'' demektir...
Kayıt Tarihi : 27.7.2017 23:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aslınur Güzeldal](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/07/27/yakilamayan-tek-kare-dunya-hatrina.jpg)
TÜM YORUMLAR (5)