Yakaza Şiiri - Kağan Çankaya

Yakaza

Kalemler istiyor göğsünün daraltısı.
Sözlerinden akar kalplerin çağıltısı.
Kağıtlardan sedâ, harflerin parıltısı!
Çağlayanlar benim, boğulanı sormayın?

Boynuna dolanır dünyasının açmazı.
Ruhu feryat eder çıktığınca avazı.
Kalbinde hisseder dondurucu ayazı.
Yanan yalaz benim, ateşleri sormayın?

"Parlayan ışıklar; hem içinde ravzası...."
"Ne gördü bilmiyor; yatakta yakazası...."
"Tekrardan istiyor; hislerin şahîkası...."
(&Görünmeyen benim, görüneni sormayın?&)

İçindeki nefsi güzelliğe kontrası.
Yaptığı günahlar ellerinin şitâsı.
Ölümü bekliyor, konulacak noktası.
Ağlayanlar benim, gülenleri sormayın?

Aydınlık, karanlık, onun tam da arası.
İçinde kurulmuş cümle esef sofrası.
Esen rüzgarlar var, fırtınalar sonrası.
Karadeniz benim, gemileri sormayın?