Yakarıştı sessizliğin dimdik duran geçmişime
Ne bileyim sormadım bildiğini bile bile
Ya ölümdü yalnızlığın yada gerçekten yalnızdım
Zamana inat direnemedim yada elimdeki gücü hissedemedim
Belkide elinden oyuncağı alınmış çocuk gibiydim
Kim bilir karabatak rüyada gelmişti üstüme
Görüyorum ama dokunamıyorum sesim çıkmıyor
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla