Eserken badı saba, İman doluşur kalbe.
Mümin müteveccihtir, bizi yaratan Rabbe.
İhlasla yapılan iş, habbeyken olur kubbe,
Bu anlarda iblise vurulur büyük darbe.
Bir mizan içerisinde, dönüp durur kainat.
Rükuda ve secdede insanlar ve nebatat.
Vecd ile kulluktadır, yaratılan mevcudat.
B u anlarda istenir dileklerle ihtiyaç.
Rabbimizin hükmüne felekler boyun eğer.
Verilen nimet için bir ömür secde değer.
İman dışı bir ömür, yazıktır, olmuş heder.
Bu dünyada ram olan Ahrette rahat eder.
Kayıt Tarihi : 12.9.2010 11:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Atila Yalçınkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/09/12/yakarislar-1-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!