Yakarış: 7 artı 40 Şiiri - Abdullah Karabağ

I.7
Yedilerden bir yedinin kıyafetine girince
Ne varsa göklerde var, dedi yediler.
Yola koyuldum yediler aşkına:
Bir, dedim! İki! Üç! Dört! Beş! Altı! Yedi!
Kattan kata süzüldüm göklerin
Her katında: “kendin ol! ” buldum,
kendi içimde.

Anlatabilseydim bu masalı bir ak sakallıya
Hoşça dinlerdi serüvenimi.

II.7
Yakarışında bir yanlış mı var, dedi yediler
Yerin yedi katına inmeli, dediler.
Darına konuldum yol aşkına:
Bir, dedim! İki! Üç! Dört! Beş! Altı! Yedi!
Gözden göze geçtim ağaran katların
Her gözde: “kendin ol! ” gördüm,
kendi içimde.

Anlatsaydım bu masalı, yedilik torunuma
Güler geçerdi bilgisayarın başında.

III.40
Tırmandım
ermişin bozkırına,
Erenin sıfatıdır kırklar mağarası
Ay ve yıldız doluydu geceleri
Güneşle başlayıp bitmiyordu gündüzleri.
Kırk yıl uyumak için kırklar aşkına
Kadehi değmedi çatlayan dudaklarıma.
Durdum köşesinde misafirliğin
Her kıbleden: “kendin ol! ” duydum,
kendi içimde.

Anlatabilseydim bu masalı bir ak saçlıya
Hoşça dinlerdi serüvenimi.

Güldestan Gibi, toplu şiirler, 2.baskı