Yakarak Gittin! Şiiri - Nigar Bedirhan 2

YAKARAK GİTTİN!
*****
Gönül kafesinde, tutarak gittin
Ömrünü ömrüme, katarak gittin
Kalp hırsızım o yâr, benimle değil
Hicranla kalbimi, yakarak gittin.
*****
Süzüldün semâya, uçarak gittin
Gönülden tutuklu, kaçarak gittin
Kalbimde misafir, seninle değil
Hicranla kalbimi, yakarak gittin
*****
Bizli anıları ,terkedip gittin
Mezat pazarında, satarak gittin
Düşümde misafir, benimle değil
Hicranla kalbimi yakarak gittin
*****
Hüznünü içime akıtıp gittin
Ayrılık kolyesi takıpta gittin
Bağrımda kor alev yakıpta gittin
Hicranla kalbimi, yakarak gittin.
*****
Nigâr Bedirhan
İnsanı en çok sevdikeri acıtırlar.

Başkaları diken taş atsa acıtmaz.
Seven sevdiğine gül atsa, dikenleri batar acıtır kanatır her zerresini.
Naz işve her haliyle sevilmeyi ister sevilen.
Seven her zerresiyle severken vazgeçtiğinde sevdiğinde kusurlar görmeye uzaklaşmaya başlar..
Dillerin lal olması ise sevilene verilen en kötü cezadır..
Belli etmese de sözü nefesi, gölgesi varlığıdır.
Seven sevdiğinde, sevilen sevdiğinde yaşar bir elmanın yarısı değil.Aslında iki ayrı elmadır, birbirlerini tamamlayan örten .
Çok defa vücut dilinden önce gözleriyle kalpleriyle sohbete dalarlar.
Başkası anlamasa da, hal diliyle en çok seven kalbi muhabbete olanlar anlar..
o anda zahir ortadan kalkar sadece duru berrak bakışlar yerini alır..
o halde olanın yanına dünya güzeli gelse önemsemez o her haliyle sevdiğiyle iki bedende bir ruh olduğuyladır..
SEVGİSİNDEN ASLA VAZGEÇMEYENLERE SEVENLERE SEVDASINI HAYKIRANLARA SELAM OLSUN..
*****
Nigâr Bedirhan