Şafaklar uyanır aydınlık söker
Esrarlı bir sevgi sarar dünyamı
Kalbime gözlerin ne diller döker
Güneşler bezenir yakar dünyamı!
Gelişin umutlar sıralar tek tek
Suskulu o bakış biraz da ürkek
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
YAKIYOR DÜNYAMI BU HAYAT VE YAŞAMA TELAŞI ÇOK ZOR BAZEN DÜNYA YOK OLSUN DİYORUM BENİ ANLATIYOR SANKİ HER KELİME İÇİNDE SEN VARSIN ONDAN BELKİ GÜLÜMSÜYORUM ÇOK AMA ÇOK GÜZEL ÇÜNKÜ SEN YAZDIN GÜLŞEN ABLA
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta