Senden içimde kalan son kırıntıları
Kuşlarla paylaştım bugün...
Afiyetle yediler, doydu karınları
Seni tanımadan bilmeden minnettar kaldılar sana, sevdiler
Görmeden...
Peki ya ben, hiç kırıntısı bile kalmayan
Ben...
Alışırım sanırım, hayır en kötü ne olabilir ki.
Yakamozların bile küsüp, ruhunun her noktasına kesik attıkları adama
Ne olur ki...
Düşünme sakın beni, zaten ihtimal vermiyorum ama olsun, yine de
Düşünme...
Kayıt Tarihi : 9.7.2021 21:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!