Yahyalı Halısı Efsanesi

Bir sanatı anlatmak bu şiirin gayesi
El emeği göz nuru, çilenin hikayesi

Eskiden her bir evde ikişer tezgah varmış
Halı dokuyan kadın gizli bir sanatkarmış

Kınalı usta eller sevgiyle desen çizer
Anadolu kadını ilmekle şiir dizer

Sındı, tokuç sesiyle şenlensin tüm hanemiz
Lafı uzatmayalım başlasın efsanemiz

Koyunları kırkarlar toplanıp bahar günü
Çayda yıkamak için çuvallarlar tüm yünü

Yün yumaya varırlar bir dere kenarına
İyice tokuçlarlar kuruturlar yarına

Yere serip yünleri keleşçe çıpkılarlar
Çıpkıyı yedikçe yün, ağappak nasıl parlar

Çiltelere doldurup bir yüncüye giderler
Makineye atarak yünü boğmak ederler

Kurarlar çıkrıkları belirli bir düzenle
Eğirirler çadırda muhabbetle özenle

Yaşlı kadınlarımız kirmenleri dönderir
Hediye olsun diye mahalına gönderir

Gençler sohbet ederek hömeleği sararlar
Radyodan sevdikleri türküleri ararlar

Tertemiz olan ipin bir ucundan tutarlar
Güzelce gelep yapıp koca deşte atarlar

Çamurdan, bitkilerden yaparlar boyasını
Kök boyadan bilirler bir halının hasını

Sırçannı, ger, yeşeni dünyayı gezer ünü
Kara rengi verense koyunun kendi yünü

Deştte kaynayan ipi, çayda tekrar yıkarlar
Rengi tutmuş mu diye göz ucuyla bakarlar

Göğ renk bizim halının vazgeçilmez tadıdır
Koreli Mehmet dayı o işin üstadıdır

Evin baş köşesine oturturlar tezgahı
Halıyı iğer ğmez çekerler Bismillah’ı

Asıp renk renk ipleri ebemkuşağı gibi
Modellere bakmadan ilmek atmazlar tabi

Hayalleri süsleyen masaldaki beldeyi
Kızlar halıya çizer, dokur ya nasip deyi

Gelin kızlar çeyize birer çift halı dokur
Bu emeği bilenler halıda destan okur

Halı geçim kaynağı zoru yaşayan bilir
Anamın tezgahından rızık kokusu gelir

Konuyu dağıtmayım kızmasın okuyucu
İki argaç edelim kaçmasın ipin ucu

Argaçlar çoğaldıkça halıyı düşürürler
Sındıyla kestikleri yünleri deşirirler

Halı başı manisi pek hoş gelir herkese
Maziyi özleyenler kulak verin bu sese

“Halıyı ilmeklerim
Yoruldu bileklerim
Bir an önce bitirmek
Mevla’dan dileklerim”

Tek iş halı değil ki kadın rahata ersin
Ahırdaki ineğin yemini kimler versin

Dabazlı, tepsi göbek, paltalı, minareli
Ressamlar kıskandırır, değdi mi kadın eli

Halı bitmeye yakın, toplanırlar birkaçı
Konu komşu bir olup tamamlar son argaçı

Tezgahtan indiğinde hemen şöyle açılır
Gariban yuvalarda eve neşe saçılır

Kadınlar hanelere, böyle katkı yaparlar
Yahyalı halıları zaman geçtikçe parlar

Bir destanı işte bu, Anadolu kadının
Elleri öpülmeli sanatın üstadının

Bu bir milli kültürdür bir kenara atmayın
Bin yıl da gelip geçse emeği unutmayın