Yahut ben mi gölgeler içinde?

Bu çileyi artık dizeler bile kaldırmıyor,
Bir tek çare var bu acıyı dinidrmeye,
Yollar, istikametler hep seni çağırıyor,
Hep seni anıyor köşebaşlarında titrek ışıklı sokak lambaları.

Sabaha karşı duyulan bir ezan sesindesin,
Yüreğimde durmadan zıplayan bir nağmert çilesin,
Ben kötürüm kaldım senin yükünden,
Sen gülmekle, hoşnutlukla sahilde bir gezintidesin.

Kör müsün yahut ben mi gölgeler içinde,
Sanki varmış gibi yüreğim karşına geçmeye,
tek başına kalmış aciz bir virane,
Dualarımda seni isterim, içimde bir tek sen var ol niyetim.