Ormana kış düşer, dert ise kağıda.
Mısralar, ayaklarımdan izdir.
Ölüm için bir şiir dönüşür ağıda.
O şiir, yüreğimde gizdir.
Issızken düşman sesi hoyratsa da
Çığlığım, kuştan tizdir.
Ormanın sükûtu beni fısıldar arada:
Adını anmak güzeldi,
dost ağızlarda sana dair cümlelerin
ıslatılması...
Adını anmak...
Yüksek sesle, kimsesiz gecelerin düşsel
avuntularına sırt çevirip senden söz açmak...
Devamını Oku
dost ağızlarda sana dair cümlelerin
ıslatılması...
Adını anmak...
Yüksek sesle, kimsesiz gecelerin düşsel
avuntularına sırt çevirip senden söz açmak...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta