Yağmur çiseliyor,
Saat sabahın beşi.
Vahşi akıntılar gibi, sanki
Susamış gönüllere,
Damla damla süzülüyor yağmur.
Gaibden bir ses duyar gibi,
Birden ayağa kalkıyorum,
Titreterek ezerken kalbimi...
Yağmuru yaratana koşuyorum.
Hüzün ve sevinç; zaman ve mekan,
Çekilin karşımdan,
Siz evrenin buhranları.
Yağmurun vesile olduğu yolda,
Sonsuzluğa koşanlar hani?
Yağmur çiseliyor,
Saat sabahın beşi.
Bir ağıt sesi duyuyorum,
Ama ne fayda,
Uzaklarda çok uzaklarda,
Değişik iniltiler, yakarmalar, çırpınışlar.
Yağmur çiseliyor,
Saat sabahın beşi
Nerede insanlar?
Nerede bir iğne için,
Kılı kırk yaranlar nerede?
Yağmur çiseliyor,
Saat sabahın beşi.
Sıkılıyorum yazmaktan,
Utanıyor elim kağıda dokunmaktan.
Ne vaziyettir ki sonu elem,
Yağmurun sesini dinleyin,
Size yol gösterecek zamandan.
Yağmur çiseliyor,
Saat sabahın beşi
Kayıt Tarihi : 19.7.2002 21:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!