Yağmurun Esrarı Şiiri - Emrah Kızıltaş

Yağmur yıllardır birbirini arayıp ta bulduğu anda gene kaybederken zavallı bulutların yeryüzüne yıldırımlarla birlikte inen gözyaşları,
yağmur öpüşmek isterken rüzgarların savurmasıyla ayrılan ve öfkesinden çığlık koparan şimşeklerin yeryüzüne hüzünlü bir hıçkırığı,
yağmur el ele tutuşan çiftleri kutsamak için göklerden, meleklerden hediye bir aşk iksiri.
her damlası daha bir bağlar aynı şemsiyeyi paylaşmak aynı yatağı paylaşmak gibidir en sevgili ile,
yağmur zavallı fakir çocukların köşe başlarında, hayata yabancı gözlerle bakarken gökyüzünün isyanıdır, onları fark etmeden geçen sorumsuz insanlara.
Yağmur çıldırasıya emperyalizm bürümüş ve toprağı kirletmiş insanları, anadan doğma tertemiz günahsız yapma isteğidir bulutların,
yağmur yeraltındaki şehitlerin susuzluktan ve yalnızlıktan kurumak üzereyken çiçekler açması, cennet bahçesine dönmesidir kabirlerin,
ve yağmur bu kahpe dünyaya isyan etmiş bir gencin utandığı gözyaşlarını, yardımıyla akıtmasıdır gözlerinden en açık en ulu orta yerinde dünyanın.