Yağmurun Büyüsü Şiiri - Nilgün Şişman Ulu

Baharın erdiği sahilde yağmur konuşuyor şimdi
damla damla köpürüyor denizle
Oturmuşum kumların üstüne
Bir de türkü tutturmuşum ki, değmeyin keyfime
Islanmakmış, hastalıkmış, hak getire
Yağmur eritmez insanları benim büyüdüğüm şehirde
Yalan varsa, dost gülmüyorsa gözler
Taşlar bile eriyiverir ama
Yağmur eritmez insanları benim büyüdüğüm şehirde

Şimdi bir türkü var dudağımda
İçimdeki duyguya eşlik ediyor
Yağmurun büyüsü müdür denizin perisi mi,
bilemem
Kıpır kıpır içim
Çakıl taşlarıyla oynuyor, kuma yazı yazı yazıyorum
Yağmur siliyor yazdığımı
Ben yazıyorum o siliyor
Oyun oynuyoruz birbirimizle
Yitirmişim zamanı duygular denizinde
Bir de türkü tutturmuşum ki
Değmeyin keyfime