Ellerimiz Tanrı'dan her gün biraz daha uzak
Biz bir daha bir daha varıyoruz üstüne güzelliklerin
Dilimiz en duygulu yerinden kopuk
Islak sokaklarda gün boyu
Yağmursuzca sevişiyoruz
Beynimiz çoktan dişlerimiz arasında
Aç kurtlar gibi kemirdiğimiz
Gözlerimiz Tanrıçalar kadar cömert
En olumlu yerinden söküp
Kızgın saclar üzerine koyduğumuz
Ve oturup en ağrılı yerine gözbebeklerinin
Yağmursuzca sevişiyoruz
Bu yağmurlar ıslatamaz oldu bizi
En kızgın güneşinden ağustosun kaçamadık
Delik deşik edercesine bıçakladık tüm bulutları
Bir damla kan akıtamadık
Şimdi durmuş ellerimiz Tanrı'dan her gün
biraz daha uzak
Ağustosa yalvarıyoruz
Parmaklarımız bir daha bir daha direnmekte
yüreklerimize
Pis çamurlarına oturmuş kahırların
Yağmursuzca sevişiyoruz
On ikincikat insanları Tanrı'ya her gün biraz daha yakın
En kızgın güneşinden ağustosun korkmuyorlar
Oysa biz tek yönümüzle avunuyoruz
Diğerleri tekmil hasta
Bağdaş kurup en hasta yönümüzün üstüne
Namussuzca sevişiyoruz
'Yağmursuzca Sevişme' den.
Üstün İzatKayıt Tarihi : 4.1.2007 00:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!