Yağmurlu Gece Şiiri - Abdurrahman Kırıkçı

Karanlığın koynunda, hicranla uyuyorum.
Dolunay okşuyor saçlarımı,
Yastığım yalnızlık, ört beni gece.
Soğuk terler döküyorum, üşüyorum.
Duanın gölgesinde, ümide yürüyorum.
Yıldızlar seni anlatıyor bana.
Hüzün yüklü hikâyeler dinliyorum.
Yutkunuyorum, içime atıyorum.
İçim de dolu, sığmıyor, taşıyorum.

Hasret yüklü bulutlar gibiyim.
Yağmak istiyorum, geceye ipil ipil .
Gece şafağa, bulut yağmura,
Ben, secde makamında, aşka gebeyim.
Rahmet pınarları, akarken maveradan,
Sükûtunda gecenin, yağmurla uyanayım.
Yıkasın! keşmekeşliğini hislerimin,
İnzivasında aşkın, yağmurla ıslanayım.

Zihnimde, damla damla hayaller örüyorum.
Hicranımın şahidi, hüznümün çığlığına.
Özlemi çisil çisil, ruhumda gizlemişim.
Yorma beni gece, yağmuru özlemişim.
Gece yırtılıyor, şafağa doğuyorum.
Yağmurun nefesinde, yağmura yağıyorum.
Arınsın ruhum, girdabından kederin.
Sevda'mın sevgilisi yağmura yürüyorum.
Umuda koşuyorum, şehrin öte yakasından.
Kavuşmak mı sevgili, bir yağmur duasında.

Abdurrahman KIRIKÇI
Ekim / 2016