_ karasal
yalazını yalnızlığımın içine koydum
peşinden koştuğum güvercinin kanadı geçip gidene dek gökyüzünden
gözlerim gibi deli bulutlara sordum
bilmem ne kadar oldu ömrümden gideli
_ sonra
boşluğunu ağır kurallarla doldurdum
yağan yağmur suları toplanacak avuçlarımda
başucu çiçeklerini sulamak için
bir damlasını dahi zayi etmeye tahammülüm yok
_ sonrası
hep hüzün ve öylesine sessizce uyudum
yağmur sonrası kokunu almak için başucunda
ve bir daha hiç sensiz uyanmamak
ne büyük bir lezzet var bu toprak kokusunda
...
Kayıt Tarihi : 17.3.2017 09:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!