“Yağmura ve yüzümdeki kadere bir neden bulamıyorum, bir annenin gözleri kadar kanlıyım şimdi…”
Yağmurlar ağlıyor ben yanı başındayım, hala. Yağmurlar seni söylüyor, sen ıslandığımı bilmiyorsun. Artık yazı yazmıyorlar saçlarına Hande, tiner de çekmiyorlar yamacında merak etme. Az önce sevişenleri kovdum yanından, terbiyesizler.
Sesini duymak istesem yağmurlar buna izin vermiyor. Ne zaman duyacağım Hande, gözlerimi yağmurlarda yitirince mi söylesene yoksa gözlerini toprağın sıcaklığında bulunca mı?
Sebepsiz bir yağmur var içerimde, bir yerlere sığmıyor artık. Bazen dalıp, gittiğini zannederim yağmurun ama nafile. Hasretin çok zor Hande; duyamamak sesini, daha da zor. Hasret yaşmağını yüzüne neden çektin söylesene?
Tamamını Oku
kişilerden kurtulsanız diyorum.edebiyatı iyi ama hep bir kişi hande
harika bir yazı...
şiir molasına çok ii geldi....
devamını bekliyorum
selam ve saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta