Yağmurlar Şiiri - Kamal Ataman

Yağmurlar, dinmez hiç yağmurlar bu körfez üzerinde,
Dalgalar çırpınır, sahilin kirli taşlarına, paslı demirlerine.
Delilik değil midir, atlayasım vardır bu hırçın şeye.
Aşk değil midir ki beni bu derbeder hale düşüren?
Ey gündüz duy sesimi, vazgeçemiyorum güzelliğinden.
Ve bu zalim bakışların sahibi şu yaralı yürek iken,
Duyulmayan o seslerin fısıltısıyla inlerken,
Yağmurdaki ormanlarda yürümek şimdi varken.
Beklemek - bekledik, bu daha ne kadar sürsün?
Soğuğuna muhtaç kaldık, sıcağı düşünsün.
Dumanları kaynaşır tepede şu gökyüzünün,
Hakim olmak umudumuz, bir deli ayaz,
O ayazı bir tay gibi sürmekte yaz.
Ve ulaşmak gerekir karşıdaki şehre,
Donmadan ulaşmak o ışıltılı tepeye
Lakin dinmez bu inci gibi yağan yağmurlar
Bu garip hikayeyi anlattığım körfez üzerinde.