Yağmurla Gelen Aşk... Şiiri - Nihat Gülle

Delikanlı okul çıkışında tanımıştı genç kızı
Genç kız oldukça güzel ve alımlıydı
Onu evine kadar takip etti kız içeri girdi
Delikanlıyı görmüş,oda farketmişti
Israrlı bakışlarına gözleri takılmıştı
Delikanlı oldukça güzel ve yakışıklıydı
Genç kız perdeyi çekmek isterken baktı
Delikanlı hala ordaydı,tuhaf şey gitmemişti
Yağmur bardaktan boşanırcasına yağıyordu
Delikanlı evin karşısındaki durakta bekliyordu
Sokak lambasının ışığında tir tir titriyordu
Üşüyen yalvaran gözlerini pencereye dikmişti
Ceketinin yakasını kaldırmış ona bakıyordu
Henüz tanıdığı bir kıza yıldırım aşkıyla vurulmuştu
Delikanlı iliklerine kadar sırılsıklam ıslanmıştı
Üşüyor,titriyor hapşırıyor ama inadına direniyordu
Ara sıra insanlar gelip geçiyor kimseye aldırmıyordu
Genç kız acıdı ona bir şemsiye götürmek istedi
Sonra hemen bu fikirden vazgeçti,o kendisini istiyordu
Saatler geçmiş karanlık çökmüştü delikanlı hala ordaydı
Sonunda dayanamadı onu evine davet etti
Bu zorunlu bir davetti,adam zatürre olacaktı
Ancak gerçek sevgi bir insanı böyle yapabilirdi
Ama olacakları oda öngörmüyor sadece ona acıyordu
Önce elbiselerini çıkarttırdı,giyecek bir şeyler verdi
Delikanlı saçlarını ve vücudunu kuruladı
Üzerini değiştirirken kız odadan çıkmıştı
Bir sıcak kahve içini ısıtır diyerek kahveyi uzattı
Kız şömineye bir kaç odun daha attı
Yerde bir post vardı üstüne uzandılar
Gözler sevgiyle birbirine bakıştı
Dudakları suya hasret bir çöl gezgini gibi birleşti
Hafif bir müzik loş odada şöminenin alevine karıştı
Önce kalpleri ruhları sevgiyle birleşti
Genç vücutlar büyük bir sevgiyle kucaklaştı
Zaman iki genç yürek için sanki durmuştu
Büyük bir aşk işte böyle masumca başlamıştı
Yağmur sihirli damlalarıyla iki genci birbirine bağlamıştı
Bilinmez ama genç aşıkları belki de kader birleştirmişti

Nihat Gülle
Şair ve yazar