Yağmurdu beklediğim
Ne durası vardı ne de ara veresi
Evi boşalmış bir kentin sıcak elleri
Soğuklara değercesine
Demedim de değil hani bana,
Böyle baharlarda düşlenirken kendini
Yolda kalacaksın diye birgün kendime
Dediğime geldim...Hayatının baharı ıhlamurların
Geceye yakın bu yolunda
Etmeyin..
Eylemeyin
Ben böyle olalı
Hepsi faydasız bu şıvgında yola yakılacak olan
Her bir çıra daha da yağmur
Vel hasılı her dokunuşta yenilere sicimleniyor
Vay bana vaylar banalar
Ve bunu duydukça yağmur
Kendinden bilip bendeki serzenişlerden dem tutup
Yani yağmurdu..
Bir beklediiim
İki beklediiim
Sonra vurup attım bulut dediğin nedir ki.
Geçerek suyu,
Savuşarak suyun ayakaltına sinmiş
Yağmurlu kenti
Doyasıya ıslanmış bir güldü vardım ki
Sustu uğultusu üşümüşlüğün
Ve yağmur dindi
Seyfi Karaca.........Mayıs / 10
Seyfi KaracaKayıt Tarihi : 18.5.2010 19:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!