seni yağmurlarla beklemek
yaptığım en aptalca şey belki de,
gelmeyeceğini bile bile..
hiç işi gücü yokta yağmurun,
tutup seni getirecek.
gidişindi aklımda kalan
çok yağmur yağıyordu.
seni götüren yağmurdan,
neden medet umulur ki
geri getirmesi için?
hem bak; nisan da çok oldu biteli..
'kes umudunu, kes benden' diyor;
yağan son yağmur.
neden ona değil de sana inanıyorum ki?
ıslanabilirdim oysa seni almaya gelirken..
sonra da, şemsiye açmaz
dönüş yolunda birlikte ıslanırdık.
ya da kal en iyisi hiç gelme, gelmeyeyim bende
sen oralarda bir başkasıyla
sırılsıklam ıslanırken aşka
ben kendi yağmurumda bir başıma
ıslanmaya mübbetim bu aşkta..
Kayıt Tarihi : 2.6.2011 12:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)