Hafif bir gülümseyiş
Bir dokunuş
Bir serserişti olanlar.
Bir an durmuştum, tanıdık bir el uzanmıştı yüreğime hafif bir dokunuşla...Öyle içten öyle boynuna sarılmak vardı ki,kalbim sarılırken kalbine; ellerim korkmuştu,utanmıştı gözyaşlarıma,sonra hep beraber yol alıyorduk kararan geceye...Yağmur da bir başka huzur veriyordu olanlara, umutlar yeşeriyordu içimizdeki yarınlara.
Ve gece biterken, içimizdeki sevgi devam ediyordu.
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Devamını Oku
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta