Nasıl barındırabilirim
mavi suyu, kahverengi toprağı
yelken açıp gitmeyi
aşıp gitmeyi boydan boya?
Rüzgârdaki kuşlar
durdurur beni,
geçit vermez dağ,
fakat doldurur göğün yarısını
ve küçücük insan
sırtında dağın,
öyle önemsiz
keskin sabanı
ki hiçbir yıldız göremez onu
teleskopla bile,
ve gene de sürer izlerini
yeşil ve altınsı olan
ve hayvanlar.
Fakat beni asıl durduran
gezegendeki yapyalnız
bir flüt:
bozkır, çöl, buzul,
Kongo’daki bir orman, denize dönüşmüş
Çin’deki dağlar
- saydam, suskun.
Fakat kayıp gider
deniz üstünde
sessiz ve sıcak:
bu flüt bir kayık gibi.
Erik Stinus (d.1934, Danimarka)
Danca'dan Çeviren: İsmail Aksoy
Kayıt Tarihi : 11.12.2005 03:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erik Stinus](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/12/11/yagmurdan-sonra-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!