Yağmurda Gezinti Şiiri - Kemal Baral

Kıskançlık kaplıyor içimi
Işıl ışıl sokaklarda yürürken
Yoksulluğuma kızıyorum
Ve de sensizliğime.

Bir şeyler arar gibiyim
Neyi aradığımı bilmeden
Seni mi arıyorum
Yoksa kendimi mi.

Düşman değilim ki mutluluğa
Küfür ediyorum mutlu insanlara,
Neye kızdığımı bilmeden
Yoksa sana mı bu küfürler
Bilmiyorum.

Yağmur daha çok yağsın istiyorum
Alsın götürsün herşeyi senden kalan
Islatsın isterse beni iliklerime kadar
Yeter ki, yıkasın senİn izlerini benden.

Kimseler kalmadı artık sokaklarda
Yalnızlık gerçeğini yavaş yavaş kavrıyorum
Yürümek istemiyorum artık
Yorgun hiç değilim, yolun sonuna da gelmedim
Ama yürümek istemiyorum.

Bilirsin ben akıllı insanımdır
İşte bak, Evime dönüyorum
Seni, senin düşlerini
Islak sokaklarda bırakıp
Evime dönüyorum.