Yağmura Sadakat Şiiri - Yavuz Baki Dicle

Sabaha kadar yağmur yağdı
Penceremin camına hüzün değdi
Bir nehir gibi süzüldü damlalar
Yarım bir buğuyla sadık kaldım seyre
Yapraklarda yağmurun hışırtısı vardı
Sabaha kadar sesini, şarkısını dinledim
Ağladım
Bir bulut gibiydi gözlerim
Gece boyunca karanlıkta süzüldü yaşlar
Bir ben ağladım bir de yağmur
Yara bere içinde kaldı aşkım

Sabaha kadar her yerde yağmur vardı
Ağaçlarda hışırtı
Boğazımda hıçkırıklar
Sabaha kadar ağlamaklıydı hayallerim
Bütün karanlığı aşkıma sardım
Siyah bir kefen gibi
Çamurlu ve ıslak adımlarla
Sabaha kadar yağmura sadık kaldım
Islak bir aşkın karanlık mazisi
Bu gecenin bütün hüznünü içine çekmiş gibi
Suskun ve yorgun...