Yağmura Hasret Şiiri - Şevki Çiftçi

Topraklar hep çatlamıştı,
Yağmura hasretti günler
Yalvardı büküp boynunu
Kuruyan bütün çiçekler

Ve sen bir duygu fakiri
Yağmur damlası sanırdın
Gözlerden akan yaşları
Hâlbuki onlar rahmetti

Anlındaki çizgileri
Saçındaki beyazları
Bu kısa fani ömründe
Sen hiç görmek istemezdin

Topu topu yetmiş arşın
Ya da seksen adımlıktı
Daha fazlası bulunmaz
Ve sen ebedi sanırdın

Yağmur yağdı sonunda
Yetmiş metre bir kuyudan,
Yetmiş beygirlik motorla,
Su çeker gibi zorlama