Yağmura hasret Şiiri - Ahmet Fatih Uzun

Yağmur, her damlasıyla vursun başına
vursun bir kurşun misali zalimin.

Ve aksın hürce kirli sokaklardan
yıksın neyi kalmışsa hainin.

Yıksın ve atsın en derinine
dahi nimet-i âli şemsin,

nüfuz etmediği tek ummanın dibine.
Yağmur, müjdelesin herkese zaferin,

arşda yankılanan gür sedasını,
olsun tercümanı asırlık hasretin.

Bulsun öz eliyle koymuşcasına,
gömülen anahtarını, nihayet servetin.

İfşa etsin güya saklanan,
en aşikar sırrını tarihin.

Yağmur göstersin yerini bî aded,
mağrura hakkı olan mevkinin.

Hakkı yerin dibidir, bî vasıf
semada gez3n avare zerrenin.

Yağmura hasretindendir uykusuz,
gözden damlayan her bir damla yaş

Ona sevdasındandır korkusuz,
düşman karşısında çatık kaş.

Onun yoluna kurbandır, sahipsiz
etrafa dağılmışbnice kol ve baş.

Yetmedi mi, onca vakit, onsuz
geçen kanlı, belalı devir?

Bitmedimi, o miskin, güçsüz
başı eğik korkak nesil?

Nice başlar eğdirdik bir vakit,
baş eğdiklerimizi şimdi nasıl?

Ömür bitmez sermaye mi,
geçsinde olsun bir boş fasıl?

Öyle ise hemen doğrul
diril ve gayrete asıl !

Feda et ömrünü yağmura,
ömürler yemyeşil seyran olsun!

Feda et canını yağmura,
düşman mahvolup viran olsun!

Feda et neyin varsa yağmura,
tâ hakkını veresin emanetin!

Razı et sana emanet,edeni
o paha biçilmez zinetin

Razı et yağmurun,gücün ve zinetin sahibi
rahman olan rabbini.