Bir nefes kadar yakın, bir alem kadar uzak
görüyorum orda, orda bir şenlik var
kurulmuş ki öyle alçak, sefil bir tuzak
o çukurda çırpınan nice safî can var
Derlerki uğraşma, yazık olur, bırak!
son kale, eriyecek beynindeki zar
sen de kimsin, cismin devede kulak?
Bilmezler hasretim, hasretliğim soğuk mezar
Gazeller, yerde sürünen onca yaprak
yükselir arşa, esince o kadim rüzgar.
Delilidir,anla artık, sırtını ver, bak
rüzgar misal, seni yükseltecek güçler üstü bir güç var
Kayıt Tarihi : 7.11.2019 12:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Fatih Uzun](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/11/07/guc-61.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!