Yağmura Gölge Şiiri - Anıl Yaman

Hep böyle başlar;
Bir adam, bir kadın, ılık bir yağmur ve düşkırıklıkları
O adam her zaman yağmurun yağmasından yanadır.
Sever yağmuru
Yağmur özgürlüktür onun için
Düş kırıklıklarının sembolüdür
Evet, evet yanlış anlamadın
Özgürlük düş kırıklığıdır onun için
Yağar yer yüzüne ve yüzüne
Neden sonra anlarsın neden yaşamak istemediğini
Çünkü kalbini kırmıştır, kırmaması gerkenler
Yaşam etkisini göstermiştir yüz ifadelerinde
Asılması gereken şahısları asmışsındır hayalinde
Güne başlarsın ve o da bitmeye başlar durmaksızın
Her başlangıç eski başlangıcın bitişidir
Ve yeni başlangıcın ömrünü kısaltır her an
Düşünemezsin hiçbir şeyi, istemezsin tabii bunu
Neden isteyesin ki
Herşey senin için düşünülmüştür
Gözlerini kapatırsın ve başlar
Bir adam, bir kadın, yağan yağmur ve ılık bir yağmur
Boşalır gözlerinden
Boşaltırsın içini
Kahredersin dünyaya
Adam, ümitsizdir
Aldatmıştır onu aldatmaması gerekenler
Şöyle bir bakar dünyaya
Hayır, beğenmez
Kapar tekrar ve düşünmeye koyulur
Neden yağmur yağar?
Aslolan bulutmudur bulutun suyu yağmasımı?
Bilmez şair, yürür karanlık sokağın loş ışığı altında
(Işık vardır nesnel gözle ama öznelinde zifirisindendir karanlık)
Düşünür çocukluğunu, söylenir kendi kendine
Yağan yağmur ıslatmıştır hayallerini
Bakar kendine son kez sokaktaki yağmur birikintisinin
yüzeyinde
Ve sonunda harcar gençliğini
Hep böyle başlar ve hep böyle biter karmaşık hayatlar
Bunun için bir silah yetmemelidir
Ama yeter nedense........

Çünkü hayat vurmuştur sillesini önce
Tek sorun arkadaşlarına anlatmaktır nasıl öldüğünü
Gariptir; şair bilir ama anlatamaz bu gece (BLXL)

(Erbaa-'00)