Yağmura Düşkün Orkestra Şiiri - Kağan İş ...

izleri kaldı
bugüne getirdiğim acıdan çoktu
deniz türküleriyle uğurladığım saçlarının kokusu da
aynı sabah aydınlığını beklemenin güzelliğinde kurulan
uygarlıkların soluğuydu...

ve ilkyaz esintileri kamaşır süt dişlerinde
süt dişlerinde hep özgürlüğün izleri
sonsuz bu devinimin ortasında olduğunu bilsen
doyardın göz tuzunla
dilinin ucunda kalmazdı hiçbir sevmek
ellerin boşta kalmazdı hiç
göğe sevdalanırken özlemin...

uzak çizgilere takılır aklın
yakın sınırlardan sıkılırsın
mayıs rüzgarlarıyla gitmeye hazırlanır gibi
yenilenmiş bir umutta
ölümü düşünmezsin
benim yağmura düşkün orkestram
yapraklarını saydığım ağacı paylaştığım toprağım
ve yıldızları bitmez gecemi yalnızlığına sunduğum
sen...
kendiyle bitmez çelişkisi kalbimin
ev ev anlatıyorum sesini geleceğe...