Yağmur zannettim akan göz yaşlarımı
Fırtınaya dönüşmüş gönül duygularımla
Kar beyazı şaclar kaplamış başımı
Dertler,belalar sanki dost olmuş bana
Gündüzü ayıramadım gecelerden
Her şeyi her zaman kara görür oldum
Göz ışıklarım sönmüş,duygularımdaki gibi
Varlıgımdaki nefes.şüphelendiriyor beni
Sanki toprak oldu her yer,her şeyi ile
Bezdigimi sorar durur ölüm vakitleri
Yaşanan hayatın farkı yok zaten ölümden
İki metrelik topraga girdigim zaman belki kurtulurum
07.05.2004 Yıldıztepe
Mustafa İleriKayıt Tarihi : 21.4.2007 12:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)