YAĞMUR YAĞMIYORKEN DE
Bir varmış ve bir yokmuş, güzel bir güz masalı,
Değildi… Sen yoktun… Ben, sensiz kıvranıyordum…
Aylardan ekim’di Yar, O gün, günlerden salı
Yağmur yağmıyorken de, ben hep ıslanıyordum.
Ne Deli Çay’ın kirli, köpüklü cilveleri
Ne Kalenin gölgesi vardı üzerimizde…
Ne özlenen sevgili, yumuk terli elleri,
Nede imkânsızlığın hüznü gözlerimiz de.
Sevda sararmış solmuş, hayallerin goncası,
Hazan’sa bir meçhulden, saplanan kanlı ok mu?
Ter mi bu, gözyaşı mı, akan gönül yoncası?
Şu düşen yaprakların, bizde hiç hüznü yok mu?
Hepimiz birer birer düşmüşüz tuzaklara,
Zaman, kader öğütmüş, bak yorgun benizlere…
Hiç yelken açamayıp, kaçmadan uzaklara,
Adanasız erilmez, lacivert denizlere…
Sonbahar hep sarıdır, deli mavi coşkudur yaz
Kış uykulu bir fasıl, bahar aşka susayış…
Uzaklar da pek sefil, bir Yürek Yağmur’dur yaz!
Belki okur sevdiğin… Aşk; bir belki arayış.
Ne Kozan Kalesi var, Ne korsan dağı, ne yar
Lav’dan tüm yağmurların, ey hüzünlü sonbahar.
Özleyişi gözleyiş, Yağmur Yağmıyorken de!
Adanasız, 16.10.15 - 02.01 Y.Y.
Kayıt Tarihi : 16.10.2015 16:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sonbahar hep sarıdır, deli mavi coşkudur yaz Kış uykulu bir fasıl, bahar aşka susayış… Uzaklarda pek sefil, bir Yürek Yağmur’dur yaz! Belki okur sevdiğin… Aşk; aşkı kutlu sayış. Ne Kozan Kalesi var, Ne korsan dağı, ne yar Lavlı dır yağmurların, ey hüzünlü sonbahar. Adanasız, 16.10.15 - 02.01 Y.Yağmur
Kaleminize sağlık sayın Nebi Ünler...
TÜM YORUMLAR (2)