Yağmur Yağıyordu Şiiri - Duygu Dinç

Oda boştu,bomboştu...
Aslında oda madden boştu,
İçeride sessizlik,yalnızlık ve kasvet vardı...
Sessizlik bir ara çıkacak gibi oldu,
Kasvet izin vermedi...
Çatıya birkaç damla düştü gökten,

Ya gök ağlıyordu,
Ya da yağmur yağıyordu...

Ama çatı pek aldırmadı buna,
Çünkü her iki durumda da ıslanacaktı....
Birden yalnızlık çarpıp çıktı kapıyı,
Aslında kasvet de sessizlik de dostuydu,
Ama ne oldu bilinmez,
Çıkıvermişti işte...
Birkaç damla değdi yüzüne,
Başını göğe kaldırıp baktı:

Ya yağmur yağıyordu,
Ya da gök ağlıyordu...

Bahsedildiği şiire baktı,
Kudretinden bahsedilmemişti...
Döndü arkasına baktı,
Şiiri unuttu birden...
Ne soğuktu!
E, o soyut değil miydi?
Niye üşüyordu? ...
Oof,of...
Ne biçim şiirdi bu böyle...
Gök bile bir garipti:

Ya ağlıyordu,
Ya da yağmur yağıyordu...

Kim yazıyordu bu şiiri,
Neden kendisinden bahsediyordu? ..
Yürüyüverdi birden...
Zaten orada dikilip durması hataydı...
Ne olursa olsun,üşüyordu...
Islak yeşillerin arasında
Bir ev gülümsüyor gibi geldi...
Eve yürüdü...
Belki ısınırdı...
Cama yasladı başını,
Cam soğuk davrandı biraz...
En azından konuşmadı...
Yavaşça geri çekildi,
İstenmediği yerde durmazdı...

Ya yağmur yağıyordu,
Ya da gök ağlıyordu....

Kapıyı çaldı,zorladı,tekmeledi...
Açmadı kimse...
Düşündü bir an...
Niye kimse açmıyordu?
İçeride kimler vardı?
Bu şiirde niye kahramandı?

Niye gök ağlıyordu,
Ya da yağmur yağıyordu? ...
Niye cama yaslandığında
İçeriye bakmamıştı?
Geri döndü...
Cama `Senin için gelmedim! ` bakışını attı...
Ve içeri baktı,gözlerini uzatıp...
Bir çocuk oynuyordu sessizce,
Kapıyı niye açmadığı gayet barizdi...
Ona ihtiyacı yoktu çünkü...
Başını göğsüne gömdüğü,
Birlikte kahkahalar attığı
Annesi vardı...
Yüreği burkuldu birden...

Ya yağmur yağıyordu,
Ya da gök ağlıyordu...

Cama manasız bir bakış atıp,
Uzaklaştı oradan...
Cam`Niye bana öyle baktı? ` diye düşünürken,
O yine ilerliyordu...
Bir adam geceyi ikiye böldü,
Çığlıkla...
`Tamam! ` dedi kendi kendine...
`Buldum! `...
Adama yaklaştı...
Adam gördü onu...
İttirdi arkaya doğru...
Öyle hafif falan da değil,
Resmen ittirdi işte...
Ne oluyor diye baktığında ise,
Adamın elinde bir resim gördü...
Yaşlıca olduğuna göre adam,
Torunu olmalıydı...
Nasıl da gülüyordu! ..
Lanet okudu şiiri yazana...
Onları ayıracak mıydı şimdi?
Ya,bir saniye!
O bu kadar kötü müydü?
Yalvarmak için göğe baktı:

Ya gök ağlıyordu...
Ya da yağmur yağıyordu...

Koşarcasına uzaklaştı oradan
Bir kızı bir erkeğin omzunda yatarken gördü...
Barışmak istiyordu,
Kendisini affettirmek...
Çünkü kızın gözlerinde kurumaya yüz tutmuş,
Gözyaşları vardı...
Yaklaştı onlara...
Ama ne olduğunu anlayamadan,
Kovdular onu...
Ya ne saçma bir şiirdi bu?
Niye hep kazanırken,
Saçma bir şiirde mağlup oluyordu? ...
Kim yazıyordu bu şiiri?
Niye yazıyordu?
Ona gıcığı mı vardı?
Niye hep ondan bahsediyordu? ...

Göğe baktı,
Emindi...
Yağmur yağıyordu...
Çünkü,
Çünkü
O ağlıyordu....

(04.01.01)